Cztery Historie
Przystąpiliśmy do prac inwentaryzacyjnych jednego z najbardziej rozpoznawalnych obiektów przeciwlotniczych w Krakowie.
Celem wyjazdu było zapoznanie się z budowlami przeciwlotniczymi w rejonie Kędzierzyna, z szczególnym uwzględnieniem terenu dawnych zakładów produkcyjnych w rejonie Blachowni Śląskiej.
Rozpoczęto porządkowanie powierzchni i dokumentację pomiarową wylewki nieukończonego, polskiego schronu bojowego z 1939 r. na górze osieleckiej koło Jordanowa (przy maszcie telefonii komórkowej). Prace pozwoliły stwierdzić rozbieżność między rzutem obiektu opublikowanym w artykule „Ślady polskich ośrodków oporu z 1939 roku „Jordanów, Bystra, Naprawa, Skomielna” z 2003 roku a stanem rzeczywistym w zakresie występowania od strony północnej uskoku rzutu – domniemanej lokalizacji planowanego otworu wejściowego do schronu.
Celem badań terenowych było odnalezienie śladów dawnej infrastruktury stanowisk obrony przeciwlotniczej na terenie dawnego lotniska Rakowice-Czyżyny. W trakcie prac udało się rozpoznać kilka budowli schronowych oraz słabo czytelnych reliktów stanowisk obrony przeciwlotniczej.
Rozpoczęliśmy pierwszy etap prac przy oczyszczaniu oraz inwentaryzacji częściowo zniszczonego wybuchem schronu typu Ringstand, przeznaczonego jako podbudowa pod wieżę czołgową. Schron do tego momentu był błędnie rozpoznawany jako konstrukcja typu Ringstand 58c. Schron zlokalizowany jest na niemieckiej linii umocnień z 1944 roku (OKH-Stellung b-1) w miejscowości Kossowa.
Na zaproszenie badacza fortyfikacji międzywojennych, p. Jerzego Sadowskiego, wzięto udział w oczyszczeniu płyty fundamentowej nieukończonego, polskiego schronu bojowego z 1939 r. w rejonie Łazisk k. Mikołowa. Zakres prowadzonych prac poszerzono o wykonanie dokumentacji pomiarowej obrysu i ukształtowania powierzchni płyty. Pozwoliła ona określić rozmieszczenie i geometrię planowanych pomieszczeń oraz klasę odporności konstrukcji.
Wyniki prac przekazano Starostwu oraz Dyrekcji Muzeum Historycznego. Badania w dalszym ciągu trwają. Docelowo obiekty mają zostać udostępnione do zwiedzania po odpowiednich pracach zabezpieczających. Trwa przygotowanie szerszego opracowania na temat wzmiankowanych obiektów.
Rozpoczęto oczyszczanie powierzchni i dokumentację pomiarową płyty fundamentowej nieukończonego, polskiego schronu bojowego (kryptonim roboczy P-3) z 1939 r. w rejonie Przyborowa k. Jeleśni. W efekcie przeprowadzonych prac zweryfikowano wcześniejsze ustalenia zespołu badawczego pracującego pod kierunkiem dr. Mirosława Holewińskiego w latach 80-tych XX w., korygując nieścisłości i uzupełniając je o szereg nowych informacji na temat ukształtowania powierzchni płyty i widocznych elementów zbrojenia.
W trakcie wstępnych badań udało się zlokalizować dwa niemieckie obiekty bojowe wybudowane w ramach Galicyjskiej Linii Granicznej (Galizische Grenzstellung) w latach 1940-44.
Rozpoczęto dokumentację pomiarową pozostałości polskiej Wartowni nr 3 z 1933/34 r. na Westerplatte (Gdańsk). Wykonana została zasadnicza część pomiarów konstrukcji „kabin bojowych” i łączącej jej poterny, rozpoczęto pomiary zachowanych reliktów wyposażenia instalacyjnego.
Celem wyjazdu było zlokalizowanie obiektów oraz ich eksploracja. W efekcie wykonanych prac przygotowany został artykuł opublikowany w miesięczniku „Odkrywca”.
Wyprawa w czerwcu 2008 roku zapoczątkowała badania Pozycji Odrzańskiej przez członków grupy Cztery Historie. Podczas wyjazdu zapoznano się z budowlami obronnymi znajdującymi się w rejonie na zachód od Wrocławia i Krosna Odrzańskiego oraz na północ od Czerwieńska.
Grupa Cztery Historie otrzymała zaproszenie do prac inwentaryzacyjnych na wzgórzu zamkowym w Sanoku. Stroną zapraszającą było sanockie Starostwo Powiatowe.
Wyjazd miał na celu zlokalizowanie obiektów, datowanie oraz wykonanie inwentaryzacji rysunkowej zachowanych schronów bojowych odcinka „Karz.”.
Wykonano prace porządkowe w obrębie polskiego schronu ckm i armaty przeciwpancernej z 1939 r. w Krzyżowej k. Jeleśni. Z wnętrza pomieszczeń usunięta została warstwa ziemi, naniesionej w ciągu ostatnich 69 lat. Przeprowadzone prace umożliwiły zarejestrowanie śladów technologii budowy schronu widocznych w powierzchni posadzki i w dolnej partii ścian.
Celem wyjazdu było zlokalizowanie oraz zinwentaryzowanie reliktów umocnień wybudowanych w drugiej połowie 1944 roku. Zebrane informacje wykorzystane zostaną do publikacji.
Celem wyjazdu było zapoznanie się z fortyfikacjami Pozycji Pomorskiej oraz zaplanowanie dalszych prac badawczych w roku 2008.
